La Licorne Électrique / De elektrische La Licorne /  The electric Licorne / das Elektro-Licorne
Mildé - Kriéger    1940-1942

In 1940 was Frankrijk bezet door Duitse militaire troepen. Het was in deze zeer moeilijke periode (1841) dat het bedrijf Mildé-Kriéger werd opgericht om samen aan een project van elektrische voertuigen te werken.
Charles Mildé leidde de organisatie en had al vele elektrische moratorium(lijk)wagens ontworpen onder zijn naam. Louis Kriéger, een man op leeftijd (73) en een directe afstammeling van de familie Kriéger, bouwde al vanaf 1880 elektrische voertuigen.

Het project werd,om praktische redenen, ontwikkeld op basis van een bestaande auto. Het gekozen model was een La Licorne 6CV uit 1939. Lichtgewicht, compact en had een goed stevig chassis. Deze auto had de perfecte eigenschappen voor een succesvolle conversie.

De eerste Mildé-Kriéger werd gehomologeerd op 7 maart 1941 door de Dienst Mijnen onder de code MK 10 type 124. De wagen functioneerde zonder problemen, natuurlijk, het onderzoek naar de prestaties was bij voorkeur gericht op het rijden met de wagen ondanks het gebrek aan brandstoffen.

Er wordt geschat dat tijdens deze donkere periode in de Franse geschiedenis tussen de 100 en 150 mildé-Kriéger’s zijn geproduceerd. Het hadden er meer kunnen zijn want de Duitse autoriteiten verbood de productie op 1 oktober 1942 en zo kwam aan dit industriële avontuur van elektrische auto’s bouwen een einde. Mede door een bombardement op één van de Licorne fabrieken zijn er momenteel slechts twee van de elektrische Licorne-mildé-Kriéger auto’s over gebleven.

De elektromotor van het type ‘slagschip SAFI’ vervangt de benzine en haalt zijn energie uit 48 batterij elementen die verspreid zijn over de voor- en achterzijde. De auto heeft door zijn gewicht van 1420 kg een snelheid van 40 km/h met een bereik van 120km.

Museum Collectie Mobil'Eco.
Jean Michel Horvat-Christiant Lucas-Robin Buitenhuis
www.mobil-eco.com

Op het gebied van macht zou de oplossing van het aanpassen van een bestaand model kunnen worden toegepast. De meest overtuigende is de coach van milde LICORNE Krieger.
Om nauwkeurig te dekken, en monogrammen, moeilijk, moeilijk om een ??coach LICORNE 6/8CV 1939 of 1946-49 te onderscheiden, een milde Krieger 1940-41. Dit zijn eigenlijk niet meer en niet minder dan het geld en het robuuste frame van de X-rijtuig die werden opgenomen, en uitgerust met 250 kg (!) Accumulatoren, beide verdeeld in de kist onder de voorklep, iets prominenter dan LICORNE-rijtuig op benzine. Deze maken een bereik van ongeveer 90 km mogelijk en de elektromotor laat het geheel vier passagiers vervoeren met een snelheid van 40 km/u.

De snuit van de zachtkrieger is agressief! Het is nog ver, een sportwagen of "pluis". Let op de afwezigheid van het monogram "mild-Krieg" in de bovenkant van de grille, alleen de woorden "electric" hebben het overleefd. Achter de grille is de accu te zien.

Achteraanzicht, op de doos met batterijen, en wijzend naar het dashboard van de milde Krieger. Het scorebord is niet slecht: het heeft alles wat je nodig hebt om met een gerust hart in zijn auto te rijden, een oplaadindicator en een toerenteller die het verbruik aangeeft, maar het vereist tijd van ontbering, tegen de deur bestaat uit een enkel stuk triplex en het uiteinde. De drie pedalen worden onderhouden voor het gedrag van het zelf: aan de linkerkant wordt het koppelingspedaal een disjunctie, in het midden de rechter rem en het gaspedaal. Een perfect klassieke som! Als het uit de grille is verdwenen, is het "mild-Krieg" -logo rond de Eenhoorn op de kofferbak gebleven. Bovendien, Krieger, zegt dit je iets? Het is inderdaad dezelfde als die waarover we al spraken over een reislimousine die in 1908 door zijn firma werd geproduceerd. In 1940 kon Krieger aanspraak maken op meer dan veertig jaar ervaring!
Geschiedenis van het type in het merk:

Het chassis en de carrosserie van de MILDE KRIEGER elektrische AEK werden gebouwd door LA LICORNE, een fabrikant van thermische auto's.
Louis KRIEGER geboren in 1868 en Charles MILDE, twee ingenieurs, voormalige bouwers van elektrische cabines (eind 19e eeuw), ontwierpen en industrialiseerden alle elektrische onderdelen van dit voertuig.
Van 7 maart 1941 tot 21 juli (1 oktober 1942), de datum waarop alle automobielproductie door de Duitse bezetter werd verboden, zullen in Courbevoie meer dan 100 exemplaren van dit type worden geproduceerd.
Gebouwd met robuustheid om weerstand te bieden zonder de schokken, stoten en angsten die worden ontvangen bij 120 km/u te weerstaan, was La Licorne perfect geschikt om de overbelasting van 250 kg batterijen (96 volt-213 Ah) en de elektrische apparatuur ontworpen door Mildé - Krieger. Het leeggewicht is 1420 Kg.
De motor van het samengestelde excitatietype wordt bestuurd door een veldweerstand, die op het shuntcircuit inwerkt en wordt bediend door het gaspedaal.
De versnellingspook met 4 standen activeert een "combinator" De twee versnellingen vooruit worden verkregen door de twee halve batterijen parallel of in serie te plaatsen.
Zo "geëlektrificeerd", vervoert La Licorne 4 personen aan 40 km/u over een afstand van 120 km.

Na 1945 werden alle MILDE KRIEGER vernietigd of van een nieuwe motor voorzien met een benzinemotor.
Geschiedenis van het tentoongestelde model:

Deze auto is het laatste complete exemplaar, in goede staat, tot op heden bekend.
Waarschijnlijk gebruikt in de regio Parijs van 1941 tot 1954, daarna geregistreerd in de Haute Loire tot 1978.
Eigendom van de heer Bernard DELBREIL-BERGES tot 2005, gerenoveerd, geregistreerd en gebruikt door deze laatste, in Ariège

Ter beschikking gesteld aan de vereniging MOBIL’ECO door Jean Michel HORVAT en Christian LUCAS