Gustave Fouillaron verkocht in Cholet, 9 rue Deveau, naaimachines en fietsen. De naaimachines werden aangedreven door banden. Gustave ontwierp een systeem dat de aangedreven machines in snelheid kon variëren. Gustave wilde deze aandrijving met variabele transmissie door uitschuifbare katrollen graag op een vierwielig voertuig monteren en kreeg op dit idee een SGDG-patenten. De motoren kocht hij bij De Dion. Daar kocht hij ook de driewielers met De Dion motoren. Gutave bedacht dat Parijs de beste stad was om zijn auto's te bouwen en driewielers te gaan verkopen. Hij zocht naar een compagnon en trof hiervoor Jean Marie Corre. Als er een populaire naam is onder alle Franse wielrenners, dan is het ongetwijfeld die van Corre, de beroemde tegenstander van Charles Terront in de legendarische wedstrijd van 1893 op de galerij van machines, de recordhouder van de 1000 kilometer op de weg, een fiets; van Parijs-Berlijn en Parijs-Petersburg per driewieler op benzine; en het meest perfecte type atletische energie.
Maar bij Corre is de beroemde ex-kampioen zowel zakenman als technicus, een zeldzame verdienste. Dit wordt perfect begrepen door de heer G. Fouillaron, de oprichter van het Franse Agentschap van auto's en vertrouwde hem het beheer van het Agentschap toe.
Het lijdt geen twijfel dat met zo'n man het Franse Agentschap, dat zojuist een aanzienlijk verdrag heeft gesloten, ter waarde van meer dan een miljoen, met een van de toonaangevende Franse automerken voor de aanschaf van 1.000 motoren, 300 driewielers en talloze series reserveonderdelen , neemt de leiding op de Franse markt voor de verkoop van motorfietsen en auto's.
Een nieuw automerk.
Voordat hij zijn uitvinding op de markt bracht, werd de eerste auto door Corre getest op de wegen van de regio Angers, Clisson, Cholet, La Roche-sur-Yon en Zuid-Vendee.
Na testen kwam de auto met het gepatenteerde SGDG-transmissiesysteem in productie en kocht in 1998 een fabriek in Levallois-Perret aan de rue de Villiers 54. zijn bedrijf had een specifieke oppervlakte van meer dan 1000 m2. Hij benoemde Corre tot manager.
Helaas lijkt er weinig belangstelling te zijn voor dit type aandrijving in auto's, maar het is succesvol geweest in industriële motoren en werktuigmachines.
In 1901 besloten ze om deze reden hun samenwerking te beëindigen en Corre wilde zijn eigen auto's bouwen met versnellingsbakken van Louis Renault. Deze hadden een directe aandrijving op de hoogste versnelling.
In 1958, ruim na zijn dood, presenteerde de Nederlandse firma Daf een voertuig, de Dafodil, waarvan het schakelen slechts het Fouillaron-systeem hervatte (zonder het al te veel te noemen).
